2021

2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια.

Τρέχα γύρευε, τώρα.

15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν νια και γέρασα) με κόπους και πόνους, δεν τα διαγράφεις, έτσι, απλά, κυρία google.

Ζωή απ' τη ζωή μας, σου χαρίσαμε... και δεν έχασες!

Κι ότι μας χάρισες, έτσι απλά: "θα το διαγράψεις".

Σαν να μην υπήρξαμε...

Υπήρξαμε όμως και θες δε θες, κάποιοι θα μας θυμούνται και χωρίς τα ενθύμια.

Έδωσες και προθεσμία: 21/1/21 !

Ότι μπορώ, κι ότι προλάβω, σε καιρό που τρέχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα, για όλον τον κόσμο.

Έτσι, για να μην πω, πως δεν προσπάθησα, αφού είμαι ακόμα ζωντανή.

Νιώθω πως μου χρωστάς, δεν σου χρωστάω...

Πάνω από 150 blog, εργατοώρες... βάλε και 24ωρα ολόκληρα (συχνάκις)

περαστικό κυκλάμινο του βουνού, εκ Πηλίου ορμώμενο...

Θες δε θες, θα με θυμάσαι. 

Καλώς όρισες Νέε Χρόνε!

Και τότε ...

Αφίλητοι αγαπήθηκαν....
Ξαναιδωθήκαν γέροι...
Και τότε,
πρώτη του φορά
της φίλησε το χέρι
Δροσίνης

Τετράστιχο

Είναι η καρδιά μας σαν τη γη.
Αδιάκοπα και δέχεται νεκρούς και καταπίνει.
Κι ύστερα ο τάφος γίνεται πηγή
για ν΄ανβρύζουν οι καρποί κι οι μυρωδάτοι κρίνοι.
Λιλή Πατρικίου Ιακωβίδου

θάμα:απ΄του πεύκου τον κορμό
ξεκόλλησε μια φλούδα.
Δεν έπεσε, φτερούγισε
κι έγινε πεταλούδα.
Δροσίνης

Τι ζωντανός θάνατος οι μέρες που δεν υπάρχουν πια.

Οι μνήμες άνοιξαν
Τα μάτια μας σαν πεταλούδες
Τα φτερά μας σχηματίστηκαν
επάνω στον άνεμο

Μια ματιά καρφωμένη
ανάμεσα σε δυο χαμόγελα
καθαρό λουσμένο δάκρυ
μαθαίνουμε να ζούμε
μαθαίνουμε να πεθαίνουμε

Παλιά ξεχασμένα πορτραίτα
μέσα σε μια θύμηση
ευλογημένα τα καινούργια χέρια
οι ενωμένες μοναξιές
Γιώργος Θέμελης

Σαν τα γοτθικά τελώνια στους καθεδρικούς ναούς πετρωμένα στους τοίχους με κείνο το τερατώδες χαμόγελο όλο μυστήριο, οδύνη, εκδίκηση;
Πώς να το ξέρεις.......
Έτσι μοιάζουμε.
Μηνάς Δημάκης

Αν δεν μπορείς να κάνεις την ζωή σου όπως την θέλεις
τούτο προσπάθησε: τουλάχιστον όσο μπορείς μην την εξευτελίζεις.
Καβάφης